TTMIK ระดับ 1 ระดับ1 บทที่ 9

บทนี้ เราจะมาเรียนเรื่อง คำแสดงหัวข้อ และ คำแสดงประธาน ในภาษาเกาหลี หลาย ๆ ภาษารวมถึงภาษาไทยไม่มีคำแสดงหัวข้อ หรือคำแสดงประธาน อยู่ในประโยค ดังนั้นเรื่องนี้จึงอาจจะค่อนข้างใหม่สำหรับคนไทย แต่เมื่อเราเริ่มคุ้นเคยกับมัน การใช้คำแสดงเหล่านี้จะง่ายและสะดวกขึ้นเอง

คำแสดงหัวข้อ

은 [eun] / 는 [neun]

หลัก ๆ แล้ว การใช้คำแสดงหัวข้อทั้งสองนี้จะใช้เพื่อแสดงให้คนอื่นรู้ว่าเรากำลังพูดหรือจะพูดถึงอะไร คำแสดงหัวข้อจะอยู่ต่อจากคำนาม

คำที่ลงท้ายด้วยตัวสะกด + -은 คำที่ลงท้ายด้วยสระ (ไม่มีตัวสะกด) + + -는

ตัวอย่าง 가방 [ga-bang] + 은 [eun] 나 [na] + 는 [neun]

หัวข้อของประโยค (คือสิ่งที่เรากำลังจะพูดถึง) ซึ่งตามด้วย 은 [eun] หรือ 는 [neun] มักจะเป็นประธานของประโยค แต่ไม่เสมอไป

저 [ jeo] = ฉัน 저 + 는 [neun] = 저는 [ jeo-neun] = สำหรับฉัน 저는 학생이에요. [ jeo-neun hak-saeng-i-e-yo] = สำหรับฉัน ฉันเป็นนักเรียน / ฉันเป็นนักเรียน

จากประโยคข้างบน คำว่า 저 (ฉัน) เป็นทั้งหัวข้อ (กำลังพูดถึงตัวเอง) และ ประธานของประโยค

แต่ลักษณะพิเศษของภาษาเกาหลี สามารถดูได้จากประโยคตัวอย่างดังนี้

내일은 저는 일해요. [nae-il-eun jeo-neun il-hae-yo] =วันพรุ่งนี้ ฉันทำงาน

내일 [nae-il] แปลว่า พรุ่งนี้ ตามด้วย 은 [eun] เป็นหัวข้อ แต่ไม่ใช่ประธานของประโยค กริยา 일하다 [il-ha-da] แปลว่า ทำงาน ดังนั้น คำว่า พรุ่งนี้ จึงไม่ใช่ประธานของประโยค เพราะพรุ่งนี้ทำงานไม่ได้ แต่ "ฉัน" เป็นคนทำงาน ดังนั้น "ฉัน" จึงเป็นประธานของประโยค

คำแสดงประธาน

이 [i] / 가 [ga]

การใช้คำแสดงประธานค่อนข้างง่ายเมื่อเทียบกับการใช้คำแสดงหัวข้อ

คำที่ลงท้ายด้วยตัวสะกด + -이 คำที่ลงท้ายด้วยสระ (ไม่มีตัวสะกด) + -가

ตัวอย่าง 가방 [ga-bang] + 이 [i] 학교 [hak-gyo] + 가 [ga]

ดังนั้น โดยหลัก ๆ แล้ว คำแสดงหัวข้อ (은/는) เป็นการใส่เพื่อแสดงให้เห็นว่าหัวข้อที่เรากำลังพูดถึงในประโยคคืออะไร และ คำแสดงประธาน (이/가) เป็นการใส่เพื่อแสดงให้เห็นว่าประธานของประโยค คืออะไร แต่ ไม่ใช่แค่นั้น

มีอะไรอีกสำหรับการใช้ 은/는/이/가? (1) นอกจากคำว่า 은 [eun] / 는 [neun] จะใช้แสดงหัวข้อแล้ว คำสองคำนี้ยังก่อให้เกิดความหมายในเชิง "เกี่ยวกับ" บางอย่าง "สำหรับ" บางสิ่ง หรือแม้กระทั่ง "ไม่เหมือนกับสิ่งอื่น" หรือ "แตกต่างจากสิ่งอื่น"

(2) นอกจากคำว่า 이 [i] / 가 [ga] จะใช้ในการแสดงประธานแล้ว ยังมีความหมายในเชิง "ไม่มีอะไรนอกจากนี้" และในประโยคที่ซับซ้อน ยังเป็นการแสดงประธานโดยที่ไม่ต้องเน้นคำนั้นมากจนเกินไป