Poziom 1 lekcja 6

Po tej lekcji będziesz mógł powiedzieć zdania typu "A jest B (rzeczownik) lub "Jestem ABC" w grzecznościowej formie języka koreańskiego.

이에요 / 예요[i-e-yo / ye-yo]

이에요 i 예요 mają podobną rolę jak polski czasownik "być". Podstawową różnicą jest budowa zdania, w których są one używane.

Budowa zdania w języku polskim:

ABC + [być] + DEF

**DEF jest tutaj rzeczownikiem.

Np.:

ABC jest DEF.

(Ja) jestem ABC.

(Ty) jesteś DEF.

Budowa zdania w języku koreańskim:

ABC + DEF + [być]

** DEF jest tutaj rzeczownikiem.

Np.:

이거 ABC예요. [i-geo ABC-ye-yo] = To jest ABC.

W języku polskim, czasownik "być" zmnienia się w zależności od podmiotu zdania na "jestem" "jesteś" "jest" "jesteśmy" "jesteście" "są", jednak w koreańskim musisz jedynie zdecydować czy użyć 이에요 [i-e-yo] czy 예요 [ye-yo] w zależności czy ostatnim symbolem poprzedzającego słowa jest spółgłoska lub samogłoska. 이에요 i 예 요 są do siebie bardzo podobne jak i brzmią podobnie, więc nie jest to dużym problemem, gdy się pomylisz, jednak jest lepiej znać poprawne formy.

Jeżeli chcesz powiedzieć ABC "jest" DEF po koreańsku, a słowo odpowiadające "DEF" kończy się spółgłoską, należy dodać 이에요 [i-e-yo], jednak jeśli tej spółgłoski nie ma, a słowo kończy się samogłoską to dodajemy 예요 [ye-yo]. Taki system jest stworzony tylko po to by ułatwić wymowę, więc przy ćwiczeniach ich odpowiednie używanie okaże się naturalne.

Ostatnim znakiem jest spółgłoska + 이에요 [i-e-yo]

Brak ostatniej spółgłoski (tylko samogłoska) + 예요 [ye-yo]

Przykładowe zdania:

물이에요. = 물 + 이에요 [mul + i-e-yo]

(To) jest woda.

가방이에요. = 가방 + 이에요 [ga-bang + i-e-yo]

(To) jest torba.

사무실이에요. = 사무실 + 이에요 [sa-mu-sil + i-e-yo]

(To) jest biuro.

학교예요. = 학교 + 예요 [hak-gyo + ye-yo]

(To) jest szkoła.

저예요. = 저 + 예요 [jeo + ye-yo]

(To jestem) ja.

W języku polskim, podobnie jak w koreańskim nie ma partykuł (jak np. w języku angielskim: a/an). Wystarczy więc, że do rzeczownika znalezionego w Twoim koreańskim słowniku dodasz 이에 요 lub 예요, by stworzone zdanie znaczyło "To jest ABC." "Tamto jest DEF." "(Ja) jestem XYZ."

Aby utworzyć pytania wystarczy jedynie zmienić ton wymawianego zdania. Należy "podnieść" ton na końcu zdania.

물이에요. [mul-i-e-yo] = To jest woda.

물이에요? [mul-i-e-yo?] = Czy to jest woda?

학교예요. [hak-gyo-ye-yo] = To jest szkoła.

학교예요? [hak-yo-ye-yo] = Czy to jest szkoła? Czy jesteś teraz w szkole?

뭐 [mwo] = co

뭐예요? [mwo-ye-yo?] = Co to jest?