Poziom 1 lekcja 5

Po tej lekcji będziesz mógł powiedzieć zdania typu "A jest B (rzeczownik) lub "Jestem ABC" w grzecznościowej formie języka koreańskiego.

이에요 / 예요 [i-e-yo / ye-yo]

이에요 i 예요 mają podobną rolę jak polski czasownik "być". Podstawową różnicą jest budowa zdania, w których są one używane.

Budowa zdania w języku polskim:

ABC + [być] + DEF

**DEF jest tutaj rzeczownikiem.

Np.:

ABC jest DEF.

(Ja) jestem ABC.

(Ty) jesteś DEF.

Budowa zdania w języku koreańskim:

ABC + DEF + [być]

** DEF jest tutaj rzeczownikiem.

Np.:

이거 ABC예요. [i-geo ABC-ye-yo] = To jest ABC.

W języku polskim czasownik "być" zmnienia się w zależności od podmiotu zdania na "jestem", "jesteś", "jest", "jesteśmy", "jesteście" lub "są", jednak w koreańskim musisz jedynie zdecydować czy użyć 이에요 [i-e-yo] czy 예요 [ye-yo] w zależności czy ostatnim symbolem poprzedzającego słowa jest spółgłoska lub samogłoska. 이에요 i 예 요 są do siebie bardzo podobne, i brzmią podobnie, więc nie jest to dużym problemem, gdy się pomylisz, jednak jest lepiej znać poprawne formy.

Jeżeli chcesz powiedzieć ABC "jest" DEF po koreańsku, a słowo odpowiadające "DEF" kończy się spółgłoską, należy dodać 이에요 [i-e-yo], jednak jeśli tej spółgłoski nie ma, a słowo kończy się samogłoską to dodajemy 예요 [ye-yo]. Taki system jest stworzony tylko po to by ułatwić wymowę, więc przy ćwiczeniach ich odpowiednie używanie okaże się naturalne.

Ostatnim znakiem jest spółgłoska + 이에요 [i-e-yo]

Brak ostatniej spółgłoski (tylko samogłoska) + 예요 [ye-yo]

Przykładowe zdania:

물이에요. = 물 + 이에요 [mul + i-e-yo]

(To) jest woda.

가방이에요. = 가방 + 이에요 [ga-bang + i-e-yo]

(To) jest torba.

사무실이에요. = 사무실 + 이에요 [sa-mu-sil + i-e-yo]

(To) jest biuro.

학교예요. = 학교 + 예요 [hak-gyo + ye-yo]

(To) jest szkoła.

저예요. = 저 + 예요 [jeo + ye-yo]

(To jestem) ja.

W języku polskim, podobnie jak w koreańskim nie ma przedimków (jak np. w języku angielskim: a/an). Wystarczy więc, że do rzeczownika znalezionego w koreańskim słowniku dodasz 이에 요 lub 예요, by stworzone zdanie znaczyło "To jest ABC.", "Tamto jest DEF." "(Ja) jestem XYZ."

Aby utworzyć pytania wystarczy jedynie zmienić intonację wymawianego zdania. Należy powiedzieć zdanie z intonacją rosnącą (tak samo jak języku polskim , kiedy chcemy zmienić zdanie trwierdzące w pytające bez zmieniania żadnych słów. Wyobraźmy sobie różnicę w wymowie "To prawda." i "To prawda?".

물이에요. [mul-i-e-yo] = To jest woda.

물이에요? [mul-i-e-yo?] = Czy to jest woda?

학교예요. [hak-gyo-ye-yo] = To jest szkoła.

학교예요? [hak-yo-ye-yo] = Czy to jest szkoła? Czy jesteś teraz w szkole?

뭐 [mwo] = co

뭐예요? [mwo-ye-yo?] = Co to jest?

<ref>http://talktomeinkorean.com/</ref>