Poziom 1 lekcja 5

이에요 / 예요

[i-e-yo / ye-yo]

이에요 jak i 예요 pełnią podobną rolę jak w języku polskim odmiana czasownika "być" (jestem, jesteś, jest itd...).
Główną różnicą w koreańskim jest miejsce jego występowania w zdaniu.

PO POLSKU:

ABC + [być] + DEF*;

• rzeczownik

np. Ja jestem DEF.

PO KOREAŃSKU:

ABC + DEF* + [być]

• rzeczownik

np. 이거 ABC예요.

[i-geo ABC-ye-yo]

To jest ABC.

W języku polskim czasownik "być" odmieniamy przez osoby (jestem, jesteś, jest, jesteśmy itd...). Natomiast w koreańskim sam decydujesz czy użyjesz 이에요 [i-e-yo] czy 예요 [ye-yo] w zależności od litery kończącej słowo (samogłoska lub spółgłoska). 이에요 i 예요 są bardzo do siebie podobne, także w brzmieniu, więc nie będzie to duży problem jeśli pomiesza się je ze sobą, jednak lepiej jest znać ich prawidłowe formy.

Jeśli chcesz powiedzieć ABC "jest" DEF po koreańsku, a słowo DEF kończy się na spółgłoskę dodajemy wtedy 이에요 [i-e-yo], natomiast jeśli wyraz zakończony jest na samogłoskę, należy dopisać 예요 [ye-yo]. Różnica ta wynika z łatwiejszej wymowy.

wyraz kończący się na spółgłoskę + 이에요 [i-e-yo]

wyraz kończący się na samogłoskę + 예요 [ye-yo]

Przykładowe zdania:

물이에요. = 물 + 이에요 [mul + i-e-yo]
(To jest)woda.

가방이에요. = 가방 + 이에요 [ga-bang + i-e-yo]
(To jest) torba.

사무실이에요. = 사무실 + 이에요 [sa-mu-sil + i-e-yo]
(To jest) biuro.

학교예요. = 학교 + 예요 [hak-gyo + ye-yo]
(To jest) szkoła.

저예요. = 저 + 예요 [jeo + ye-yo]
(To jestem) ja.

Jak widać na przykładach jeśli weźmiesz do ręki słownik koreańskiego do każdego rzeczownika możesz dodać 이에요 lub 예요,
co oznaczać będzie: "To jest ABC.", "To jest DEF.", "Jestem XYZ" itd...

Pytanie tworzy się w bardzo prosty sposób - zmieniając akcent na odpowiednią część zdania.

물이에요. [mul-i-e-yo] = To jest woda.
물이에요? [mul-i-e-yo?] = Czy to jest woda?

학교예요. [hak-gyo-ye-yo] = To jest szkoła.
학교예요? [hak-yo-ye-yo] = Czy to jest szkoła? Jesteś teraz w szkole?

뭐 [mwo] = Co
뭐예요? [mwo-ye-yo?] = Co to jest? Co jest?